English

Żyć orędziami na co dzień / o. Slavko Barbarić

Komentarze do orędzi Matki Bożej z Medziugorja 1993. r. - 2000. r.
€11.24
SKU: 9789958360565
Ship to
*
*
Shipping Method
Name
Estimated Delivery
Price
No shipping options
+ -

O autorze

O. Slavko Barbarić, OFM, urodzony w 1946 roku w Dragićinie w pobliżu Medziugorja, w 1971 roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Studiował filozofię i teologię w Sarajewie i Schwazu, a tytuł magistra uzyskał w 1973 roku w Grazu (Austria). Doktorat z teologii pastoralnej obronił w 1982 roku we Fryburgu (Niemcy).

W styczniu 1982 roku rozpoczął pracę z pielgrzymami w Medziugorju. Prowadził rekolekcje i seminaria. Jeździł po całym świecie z wykładami na temat wydarzeń medziugorskich. Jest autorem licznych tekstów i książek o duchowości medziugorskiej, przetłumaczonych na dwadzieścia języków.

O. Slavko zmarł na Križevacu w piątek 24 listopada 2000 roku o godzinie 15:30 po zakończeniu nabożeństwa Drogi Krzyżowej dla parafian i pielgrzymów.

 

O książce

Książka jest owocem wieloletniego śledzenia orędzi Matki Bożej z Medziugorja. Komentarze do orędzi publikowane były w miesięczniku „Głos Pokoju”. Każdy czytelnik odnajdzie w nich przesłanie dla siebie.

 

Autor o książce

Matka Boża od samego początku wzywa nas, abyśmy uczynili coś dla pokoju pomiędzy Bogiem i nami i pokoju pomiędzy ludźmi. Bóg jest pokojem i jego źródłem. On zapewnia pokój swojemu ludowi przez dzieło Jezusa Chrystusa, który jest wcielonym pokojem, Królem Pokoju a tym samym źródłem i przyczyną pokoju. Pokój, który Bóg daje jest łaską dla wszystkich, którzy go szukają i którzy go przyjmują. Matka Boża wzywa nas do otwarcia się na ten pokój, abyśmy mogli go strzec i nieść światu. Porządek przedstawiony w tym orędziu jest jasny, ale też jedynie właściwy. Najpierw każdy człowiek musi znaleźć swój pokój w Bogu. Serce staje się pierwszym miejscem przyjęcia pokoju. Pokój serca każdego człowieka staje się fundamentem pokoju zewnętrznego, rodzinnego, kościelnego i światowego. Nawet Bóg nie może na siłę dać człowiekowi pokoju, ale kiedy go otrzyma, ani rodzina, ani inne czynniki zewnętrzne nie mogą mu go odebrać, choć mogą mu zagrozić.

Matka Boża zna nas i sytuację, w jakiej się znajdujemy. Wiele serc u nas i na świecie pozbawionych jest pokoju, ale nie z powodu trwającej wojny, lecz dlatego, że ludzie nie umocnili serc przez moc Bożego pokoju. Cierpienie i strach, prześladowanie i uchodźstwo, bombardowanie i niszczenie, ciężkie wewnętrzne i zewnętrzne rany są następstwem niepokoju w sercu, ale również poważną przeszkodą, aby serce człowieka się uspokoiło.

Kiedy traci się pokój, najpierw traci się wewnętrzny pokój, lecz kiedy uzyskuje się pokój, wtedy nie trzeba czekać na zewnętrzne uspokojenie, lecz właśnie pokonać niepokój przez ponowne otwieranie się na pokój Boży. A to, co nam teraz wydaje się tak odległe, a dla wielu, zdaje się niemożliwe, można uzyskać jedynie przez modlitwę. Mówimy tu o wytrwałej i regularnej modlitwie. Modląc się otrzymamy siłę do przebaczenia, pojednania, miłosiernej miłości, dzięki czemu powróci pokój.

Często chcemy zrezygnować, mówimy że jest ciężko, ale nie wolno nam myśleć, że to jest niemożliwe, gdyż Bóg nigdy nie wzywa nas do czegoś, co jest niemożliwe. Powinniśmy sobie przypomnieć naukę, którą dała nam Matka Boża w jednym ze swoich orędzi: „Módlcie się, a będziecie mieć siłę, żeby pokonać wszystkie trudności i wszystko przemieni się na chwałę Bożą i w wasze dobro”. W innym orędziu mówi: „Kiedy macie trudności z jakąś osobą, to módlcie się dotąd, aż do waszego serca nie powróci siła, aby wybaczyć, aby pokochać tę osobę”.

Nasz własny pokój istnieje i nie trzeba tego nikomu udowadniać. Nie ma też powodu, abyśmy go stracili w czasie kuszenia, choćby nawet wydawało się, że kuszenie to przekracza nasze siły.

Choć w wielu przypadkach wydaje się, że jest za późno, wiara mówi wyraźnie: na krzyżu zrodziło się życie, z grobu powstało to, co niezwyciężone, nienawiść została starta, a ten, który został odrzucony i wyszydzony i umarł pośród łotrów stoi wywyższony w chwale zmartwychwstania i jako zwycięzca kroczy przed nami. A my módlmy się, nawracajmy się, pośćmy, pojednajmy się, aby On nas, ludzi, rodziny i naród wyprowadził z mroku i śmierci do światła i życia.

 

 

Wydawca: ICMM

Autor: o. Slavko Barbarić

Język: polski

Język oryginału: chorwacki

Przekład: Renata Juraszek

Rok wydania: 2019

Format: 205 x 145

Liczba stron: 480

Write your own review
  • Only registered users can write reviews
*
*
  • Bad
  • Excellent
*
*
*

O autorze

O. Slavko Barbarić, OFM, urodzony w 1946 roku w Dragićinie w pobliżu Medziugorja, w 1971 roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Studiował filozofię i teologię w Sarajewie i Schwazu, a tytuł magistra uzyskał w 1973 roku w Grazu (Austria). Doktorat z teologii pastoralnej obronił w 1982 roku we Fryburgu (Niemcy).

W styczniu 1982 roku rozpoczął pracę z pielgrzymami w Medziugorju. Prowadził rekolekcje i seminaria. Jeździł po całym świecie z wykładami na temat wydarzeń medziugorskich. Jest autorem licznych tekstów i książek o duchowości medziugorskiej, przetłumaczonych na dwadzieścia języków.

O. Slavko zmarł na Križevacu w piątek 24 listopada 2000 roku o godzinie 15:30 po zakończeniu nabożeństwa Drogi Krzyżowej dla parafian i pielgrzymów.

 

O książce

Książka jest owocem wieloletniego śledzenia orędzi Matki Bożej z Medziugorja. Komentarze do orędzi publikowane były w miesięczniku „Głos Pokoju”. Każdy czytelnik odnajdzie w nich przesłanie dla siebie.

 

Autor o książce

Matka Boża od samego początku wzywa nas, abyśmy uczynili coś dla pokoju pomiędzy Bogiem i nami i pokoju pomiędzy ludźmi. Bóg jest pokojem i jego źródłem. On zapewnia pokój swojemu ludowi przez dzieło Jezusa Chrystusa, który jest wcielonym pokojem, Królem Pokoju a tym samym źródłem i przyczyną pokoju. Pokój, który Bóg daje jest łaską dla wszystkich, którzy go szukają i którzy go przyjmują. Matka Boża wzywa nas do otwarcia się na ten pokój, abyśmy mogli go strzec i nieść światu. Porządek przedstawiony w tym orędziu jest jasny, ale też jedynie właściwy. Najpierw każdy człowiek musi znaleźć swój pokój w Bogu. Serce staje się pierwszym miejscem przyjęcia pokoju. Pokój serca każdego człowieka staje się fundamentem pokoju zewnętrznego, rodzinnego, kościelnego i światowego. Nawet Bóg nie może na siłę dać człowiekowi pokoju, ale kiedy go otrzyma, ani rodzina, ani inne czynniki zewnętrzne nie mogą mu go odebrać, choć mogą mu zagrozić.

Matka Boża zna nas i sytuację, w jakiej się znajdujemy. Wiele serc u nas i na świecie pozbawionych jest pokoju, ale nie z powodu trwającej wojny, lecz dlatego, że ludzie nie umocnili serc przez moc Bożego pokoju. Cierpienie i strach, prześladowanie i uchodźstwo, bombardowanie i niszczenie, ciężkie wewnętrzne i zewnętrzne rany są następstwem niepokoju w sercu, ale również poważną przeszkodą, aby serce człowieka się uspokoiło.

Kiedy traci się pokój, najpierw traci się wewnętrzny pokój, lecz kiedy uzyskuje się pokój, wtedy nie trzeba czekać na zewnętrzne uspokojenie, lecz właśnie pokonać niepokój przez ponowne otwieranie się na pokój Boży. A to, co nam teraz wydaje się tak odległe, a dla wielu, zdaje się niemożliwe, można uzyskać jedynie przez modlitwę. Mówimy tu o wytrwałej i regularnej modlitwie. Modląc się otrzymamy siłę do przebaczenia, pojednania, miłosiernej miłości, dzięki czemu powróci pokój.

Często chcemy zrezygnować, mówimy że jest ciężko, ale nie wolno nam myśleć, że to jest niemożliwe, gdyż Bóg nigdy nie wzywa nas do czegoś, co jest niemożliwe. Powinniśmy sobie przypomnieć naukę, którą dała nam Matka Boża w jednym ze swoich orędzi: „Módlcie się, a będziecie mieć siłę, żeby pokonać wszystkie trudności i wszystko przemieni się na chwałę Bożą i w wasze dobro”. W innym orędziu mówi: „Kiedy macie trudności z jakąś osobą, to módlcie się dotąd, aż do waszego serca nie powróci siła, aby wybaczyć, aby pokochać tę osobę”.

Nasz własny pokój istnieje i nie trzeba tego nikomu udowadniać. Nie ma też powodu, abyśmy go stracili w czasie kuszenia, choćby nawet wydawało się, że kuszenie to przekracza nasze siły.

Choć w wielu przypadkach wydaje się, że jest za późno, wiara mówi wyraźnie: na krzyżu zrodziło się życie, z grobu powstało to, co niezwyciężone, nienawiść została starta, a ten, który został odrzucony i wyszydzony i umarł pośród łotrów stoi wywyższony w chwale zmartwychwstania i jako zwycięzca kroczy przed nami. A my módlmy się, nawracajmy się, pośćmy, pojednajmy się, aby On nas, ludzi, rodziny i naród wyprowadził z mroku i śmierci do światła i życia.

 

 

Wydawca: ICMM

Autor: o. Slavko Barbarić

Język: polski

Język oryginału: chorwacki

Przekład: Renata Juraszek

Rok wydania: 2019

Format: 205 x 145

Liczba stron: 480